izadpanah

PDMS هم آنچنان سخت نیست. بسیار نرم افزار کاربردی است و به سادگی می توان هر چیزی را در آن مدلسازی کرد. تجهیزات مکانیکی مثل پمپها، مخازن و ... تجهیزات برقی مثل Cable Tray ها و ... سازه های نگهدارنده و دسترسی و خطوط لوله البته خروجی های این نرم افزار برای خط لوله است. یه جورایی این نرم افزار جز نرم افزارهای BIM در پالایشگاهها، پتروشیمی ها، نیروگاهها و ... محسوب می شود. پیش نیاز کار با این نرم افزار، مبانی اولیه پایپینگ است. شناخت تجهیزات پایپینگ مثل لوله ها، فیتینگ ها، انواع ولو و ... . اشنایی با نقشه های فرآیندی و خصوصا P&ID و تا حدودی اطلاع از Mechanical data Sheet تجهیزات و نحوه استخراج مطالب از آنها. به نظر من، زیباترین قابلیت این نرم افزار در آن است که کاربران همزمان و بصورت تیمی و تحت شبکه روی مدل کار می کنند. یعنی هر کس کار خودش را انجام می دهد. بخش سازه مستقلا سازه را مدل می کند، بخش مکانیک تجهیزات خودش را، بخش برق و ابزار دقیق تجهیزات خود را و ... نهایتا بخش پایپینگ نیز موقعیت خطوط لوله را نسبت به این تجهیزات انتخاب و مسیر مناسب و بهینه را مدل می کند. در این بین نیز وظیف هماهنگی بین واحدها، Admin نرم افزار است.

متاسفانه در اکثر موارد نقشه سوله ها یا کاغذی هستند و فایل اتوکد آنها موجود نیست و یا اینکه فایل اتوکد آنها بدلیل آنکه بصورت دستی اصلاح شده اند، اصلا Scal مناسبی ندارند. خیلی وقتها طولها و اندازه ها بصورت دستی اصلاح شده اند.

نرم افزار PDMS مخفف عبارت Plant Design Management System میباشد و محصول شرکت AVEVA واقع در کشور انگلستان میباشد . این نرم افزار یکی از پرکاربردترین و کارآمدترین نرم افزارهای مدل سازی به صورت سه بعدی در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی میباشد که قابلیت طراحی ، مدلسازی و مدیریت سیستم را به طور همزمان به بهترینشکل داراست . نرم افزار های مشابه آن مانند PDS و Autoplant و ... نیز وجود دارند که PDMS در بین آنها دارای قدرت و انعطاف پذیری بیشتری میباشد و انتخاب اول طراحان در بسیاری از کشورهای دنیا میباشد . از نقاط قوت این نرم افزار میتوان به بانک اطلاعاتی بسیار قوی آن ( Database ) اشاره نمود که این ویژگی نگرانی طراحان را از بابت از بین رفن اطلاعات در حین پروژه مرتفع میسازد که این مهم ارتباط تنگاتنگی با تجربه و مهارت طراح دارد . از دیگر ویژگیهای این نرم افزار و یکی از نقاط مثبت آن میتوان به خروجی ها و ورودی های نرم افزار و همخوانی آنها با نرم افزارهای مهندسی اشاره کرد . به عنوان مثال قابلیت همخوانی فایلهای مدل سازی شده در Microstation را داراست و همچنین میتوان با Visual basic برای آن برنامه نویسی کرد . همچنین قابلیت گرفتن خروجی با فرمت های رایج نقشه کشی از جمله DWG ، PLT ، DXF و ... را برای استفاده در نرم افزار اتوکد داراست . همچنین میتوان انواع گزارشها ( Report ) را در فرمت ها قابل استفاده در Word و Excel خروحی گرفت . علاوه بر امکانات بسیار خوب نرم افزار ، شرکت های دیگر نیز با توجه به پرکاربرد بودن این نرم افزار ، اقدام به ساخت نرم افزار های کمکی برای این برنامه گرفته اند که بر قابلیت های این نرم افزار افزوده است . به عنوان مثال میتوان به نرم افزار های کمکی برای گرفتن خروجی برای نرم افزار CEASAR II و تحلیل تنش سیستم پایپینگ اشاره کرد . در زیر به صورت اجمالی و برای آشنایی نسبی ، نگاهی به مهمترین بخش ها و ماژول های این نرم افزار همراه با توضیحات مختصر آنها می اندازیم : DESIGN : این بخش مهمترین بخش نرم افزار میباشد که به مدل سازی واحد میپردازد . به طور کلی یک واحد فرآیندی متشکل از واحد های مکانیک ، سازه ، عمران ، معماری ، برق ، ابزار دقیق و ... میباشد که در این قسمت میتوان کلیه این واحد ها را با تمام بخش های مختلف آن با دقیق ترین و کاملترین جزئیات مدل سازی نمود . در ماژول DESIGN برای طراحی هر واحد ، بخش مجزایی وجود دارد . از جمله بخش های Pipework ، Equipment ، Structure ، Hvac و ... که هر کدام حاوی منوهای مخصوص به خود میباشند . از مهمترین ویژگیهای ماژول DESIGN میتوان به مدلسازی کل واحد فرآیندی ، بررسی برخورد اجزائ مختلف با هم ، بررسی و مشاهده آخرین فعالیت های انجام شده کاربران ، گزارشگیری از مدل و مشاهده نمای کلی واحد اشاره کرد . ADMIN : این بخش مربوط به مدیریت کل سیستم میباشد که در آن میتوان به تعریف پروژه ، ایجاد بانکهای اطلاعاتی ( Database ) ، تعریف کاربران و اختصاص Password برای آنها ، ایجاد محدوده های کاری برای هر کاربر ، مشاهده فعالیت کاربران ، ایجاد هماهنگی بین کاربران ، ایجاد تیم های کاری و ... اشاره نمود . به طور معمول شخصی که به عنوان ADMIN یک پروژه این وظیفه را بر عهده میگیرد ، باید به تمامی قسمتهای نرم افزار اشراف کامل داشته و از تجربه بالایی در انجام پروژه های با ای نرم افزار داشته باشد تا بتواند از ایجاد مشکلات احتمالی جلوگیری نماید . PARAGON & SPECON : این بخش اختصاص به Catalogue نویسی برای بخش های دیگر نرم افزار را دارد . از جمله تعریف مدرک PMS ( Piping Material Specification ) برای بخش piping و همچنین کاتالوگها مورد نیاز بخش های Structure & Instrument و ... . به طور معمول در ابتدای پروژه نیاز به تکمیل این قسمت و وارد نمودن کلیه المانهای مورد نیاز در بخش DESIGN را داریم که این مهم با توجه به استاندارد های طراحی و نمودارها و جداول مهندسی انجام میشود . DRAFT : جهت تهیه نقشه های دو بعدی و سه بعدی از جمله Plot plan ، Piping plan ، Key plan و ... جهت نشان دادن موقعیت تجهیزات و لوله ها و ابزار آلات و المانهای دیگر موجود در واحد به کار میرود . کلیه این نقشه ها در فرمت های مختلف برای استفاده در نرم افزار های متداول از جمله اتوکد تهیه میشوند که این ویژگی ویرایش آنها را تسهیل مینماید . از جمله تنظیمات این بخش میتوان به تنظیات کلی نقشه ، ابعاد مدرک ، Scale نقشه ، مدیریت فایلهای خروجی از جمله رنگ ، سایز ، محل ذخیره سازی ، اندازه گذاری ها ، ایجاد TAG بر روی کامپوننتها و تجهیزات ، تنظیم نمای دید و ... اشاره نمود . از نقشه های خروجی این بخش در فاز ساخت پروژه ( Construction ) استفاده میشود و دارای اهمیت زیادی میباشد که این مهم دقت بالایی را برای تهیه این نقشه ها نیاز دارد . ISODRAFT : علاوه بر نقشه های دوبعدی ، نیاز به نقشه های ایزومتریک نیز داریم که در این بخش میتوان از نرم افزار خروجی گرفت . این نقشه ها به طور خاص برای سیستم Piping به کار میرود و مشخصاتی از جمله مسیر حرکت لوله و جانمایی اتصالات و تجهیزات و طول لوله و تعداد و ...به ما میدهد . این نقشه ها به صورت فرمت های قابل استفاده در نرم افزار اتوکد میباشند که ویرایش آنها را برای ما آسان میسازد . این ماژول نیز تنظیمات کلی برای تهیه نقشه ها و سایز بندی آنها و نوع فرمت خروجی آنها دارد . SPOOLER : جهت تقسیم بندی خطوط ایزومتریک در Shop و فاز ساخت پروژه کاربرد دارد . این نرم افزار به مرور زمان د رنسخه های مختلفی تولید شده است ، مانند 11.2 ، 11.3 ، 11.5 ، 11.6 و 12 . شرکت های طراحی بزرگ ایرانی به طور معمول از نسخه 11.5 این نرم افزار استفاده مینمایند ( به دلیل تحریم های اعمال شده به ایران ) . اما شرکتهای کوچکتر که نیاز به داشتن لایسنس از شرکت سازنده ندارند ، از نسخه 11.6 این نرم افزار که به صورت قفل شکسته در بازار موجود است نیز استفاده میکنند . شرکت AVEVA به تازگی نسخه 12 این محصول را نیز ارائه کرده است که تغییرات محسوسی نسبت به نسخه های قبلی در آن دیده میشود . این نسخه هنوز دارای اشکالات جزیی میباشد که شرکت سازنده برای آن هر چند ماه یکبار نسخه الحاقی و ترمیمی ارائه میدهد و به همین دلیل هنوز فراگیر نشده است ، اما شرکتهای بزرگ طراح در سرتاسر جهان به مرور به سمت استفاده از این نسخه پیش میروند .

وقتی گرید ایجاد شد، روی گرید رایت کلیک نموده و create view را میزنیم. نماهای دوبعدی ایجاد می شود و از view list قابل دسترسی هستند

زمان اصولی برای خرید متریال پس از تکمیل مدلسازی است. وقتی که مدل نهایی شد، بایستی با توجه به کارت برش، متریال خام پروژه برآورد گردد. کارت برش را به روشهای زیر می توان تهیه کرد: 1-گزارش متریال لیست و یا حتی پارت لیست از مدل گرفته شود، سپس توسط نرم افزارهای کارت برش، کارت برش بهینه ورق استخراج و تعداد ورق یا متریال خام برآورد گردد. 2- با استفاده از قابلیت نستینگ ورژنهای قبلی تکلا، کارت برش تهیه شود. 3- بصورت دستی و تجربی ورقهای مورد نیاز را در شیتهای 6 متری بچینیم و یا مشابه آن برای پروفیلها کارت برش تهیه کنیم و متریال خام مصرفی را برآورد کنیم. سپس با دانستن متریال خام مصرفی، خرید ورق و متریال را انجام دهیم. در روش دیگری که معمولا کارت برش تهیه نمی شود، بایستی از گزارش متریال لیست پروژه، استفاده نموده و با جمع کردن مقادیر و سایزهای یکسان در اکسل، وزن خالص متریال مصرفی را برآورد کنیم. سپس بصورت تجربی ضریبی به آن اضافه کنیم و خرید را انجام دهیم. اما هم پروسه تهیه نقشه شاپ و هم پروسه خرید متریال، زمانبر بوده و معمولا برای تسریع در خرید و آغاز پروژه، برآورد متریال بر اساس نقشه اصلی صورت می گیرد. البته در پروژه های بزرگ، همانگونه که نقشه شاپ در چند فاز صورت می گیرد، خرید نیز در چند فاز صورت می گیرد. لذا برآورد فاز اول بصورت تخمینی و دستی بوده اما در فازهای بعدی، می توان از گزارشهای تکلا بهره جست. اما برای تسریع در کار و افزایش بیشتر دقت در برآورد متریال، می توان مدلسازی را بدون اتصالات انجام داد. سپس بر اساس این مدل نیمه تمام و تخمین حدودی متریال اتصالات، درخواست خرید را صادر نمود.

من کلیاتی را برای نامبرینگ تاکنون نوشته ام. اما ظاهرا خیلی از دوستان، نامبرینگ را به مانند هوشمند سازی، غول می بینند. بارها تاکید نموده ام که نامبرینگ سلیقه ای است. اما این سلیقه وقتی با تجربه توام شود، کار را جالب تر می کند. مثلا پیش فرض نامبرینگ سینگل پارت اکثر پلیتها در تکلا حرف p است. من به شخصه دوست ندارم همه پلیتهای یک پروژه را با p نامبرینگ کنم. دلیل آن هم در این است که دوست دارم زمانی که به لیست نقشه ها نگام می کنم، با توجه به نام آنها متوجه شوم که این سینگل کجا کاربرد دارد. مثلا دوست دارم وقتی نقشه سینگل p/1 را نگاه می کنم ( بدون آنکه آنرا باز کنم) متوجه شوم که استفنر ستون است، استیفنر تیر است، بیس پلیت است، گاست پلیت بادبندی است، پلیت اتصال تیر به تیر است، پلیت اتصال تیر به ستون است و یا اینکه ....؟ خوب این سلیقه ای است که من در اثر کار زیاد با تکلا بدست آورده ام. بارها شده است که بدلیل محددیتهای زمانی، نقشه برخی المانها را ( مثل ستون) فقط برای کارگاه ارسال کرده ام. اگر نامبرینگ سینگلها بر اساس اسمبلی ها متمایز باشد، به سرعت می توان نقشه های سینگل مورد نیاز را انتخاب و ارسال نمود. اما نامبرینگ بی نظم سینگلها باعث می شود که انتخاب نقشه های قطعه زنی مناسب در چنین حالتی، زمان زیادی را ببرد. در مورد کامپوننتها نیز این نکته صادق است. من به شخصه نامبرینگ کامپوننتها را نیز بر اساس کاربر آنها و استانداردهای نامبرینگی که در ذهن برای خود تعریف کرده ام، تغییر می دهم.

واقعیت من با ورژن 17 که اصلا کار نکرده ام. در دو تا پروژه از ورژن 18 برای نقشه گیری استفاده کردم. نقشه های خوب و تر و تمیزی می دهد. اما یا من هنوز ترفندهایش را پیدا نکرده ام یا باگ دارد. این قابلیت create drawings را نیز یک بار به اشتباه زدم و مختصری بررسی نمودم. اما هنوز فرصت نکرده ام که آن را بصورت کامل بررسی کنم. اگر دوستان در این زمینه اطلاعاتی دارند، خوشحال می شوم بخوانم.

من خودم از همان قابلیتهای دیگر نقشه گیری لسافاده می کنم.

وقتی شما با استفاده از Create drawings اقدام به نقشه گیری از مدل می کنید، حالات پیش فرض در پنجره ای برای شما باز می شود. این دقیقا همان حالتی است که در ورژنهای قبلی، پیش فرضها را Load می کردید.

آرامیس جان با این شدتی که دنبال کارهای ساده تر هستی، یقینا زمانی می رسد که یه روز نرم افزاری می سازی که ابعاد زمین رو بگیره، خودش سازه تصب شده رو بهت تحویل بده.

از همان ابتدای ایجاد سایت، بر آن بودم که روزی مثل جمعه ها را روز حضور اعضا در سایت اعلام نمایم و در ساعتی مشخص از اعضا دعوت کنم تا با حضور خودشان در سایت، مطالب را بررسی نماییم. یکی از ضعفهای این سیستم، نوشتاری بودن تالارهاست. تا به این نتیجه رسیدم که بهتر است قابلیت چت هم به سایت اضافه شود. چند روز اخیر دوستانی مثل مهنس زیبایی و آرامیس بصورت همزمان این پیشنهاد را به من دادند. از این رو مصمم شدم که این قابلیت را به زودی راه اندازی کنم. برای ایجاد چنین قابلیتی، جند روش وجود دارد: 1- ایجاد قابلیت چت مستقل در سایت. 2- استفاده از جت رومهای عمومی و سایتهای دیگر پارسی زبان 3- استفاده از نرم افزار raidcall. در این تاپیک، هم بر آن هستم که مژده این خبر را دهم و هم بدنیال نظر دوستان در این زمینه هستم. دوستان خواهشمندم در مورد روشهای فوق و دسترسی و ... اعلام نظر نمایید. ( خواهشمندم بحث هزینه ای راه اندازی و استفاده از سیستمهای چت را نیز مد نظر داشته باشد.) همچنین از روشهای دیگر پیشنهادی دوستان استقبال خواهم نمود. اگر کسی هم با HTML و نرم افزارهای راه اندازی سایت و کلا با این مقوله اشنایی دارد، خرسند خواهم شد که مرا در این راه یاری نماید. پیروز باشید

من تا حالا تیر (پل) صلیبی در نقشه ها ندیدم. اما کامپوننت برای تیرورقهای صلیبی که برای مدلسازی ستونهای صلیبی استفاده می شود، وجود دارد.

مهندس زیبایی من با روش شما این کار را انجام دادم. اما وقتی که خط دوم را ترسیم می کنیم، نقطه کاری آن دقیقا منطبق روی خط اول قرار نمی گیرد.

به نظر من در ورژنهای قبلی، مدلسازی در حالت wireframe برای انتخاب نقاط و ... یک ضرورت بود. اما در ورژنهای جدید روی این موضوع کار بیشتری شده و تکلا سعی کرده snap هاشو در محیط rendered قوی تر کنه. برای همین حذفش کرده. حتی اگه به آموزشهای جدید تکلا توجه کنید، آموزشها در همین محیطیه که نوشتنش یه کمی سخته.

نکته اولی را که من در مورد مدلسازی سوله به آن اشاره می کنم این است: سوله ابر خلاف آنچه که در ذهن ما و حتی کارفرمایانمان جا افتاده که ساده است و یه قابل مدل می شه اما 10 تا از آن کپی می شه، آنقدر هم ساده نیست. چرا؟: چونکه نقشه های محاسباتی آن با صرفا با قابلیت کپی پیست نرم افزار اتوکد ایجاد می شود و دقت لازم در ارائه نقشه نمی شود. معمولا نقشه های سوله، پر ایراد هستند و بایستی این ایرادات مرتفع گردند. من برای مدلسازی یه سوله 40 تنی، دو بار جلسه با محاسبش در یکی از شهرهای واقع در 170 کیلومتری تهران داشتم. حلا خودتون قضاوت کنید که کار ساده ای است؟ آیا باید قیمت آن در حدود نصف و حتی کمتر قیمت سازه ساختمانی باشد؟

1- تنظیمات عمق دید در نماها در تاپیک جداگانه ای مطرح شده است. در حقیقت شما با وارد کردن اعداد به سمت بالا و پایین، به نرم افزار می فهمانید که چه عمقی از مدل را به شما نشان دهد. احتمالا خراب بودن نما، بدلیل نزدیک بودن ترازها به همدیگر و یا وارد کردن اعداد زیاد ( بیش از ارتفاع طبقات) بوده است. 2- متن زیر از منوآل تکلا: The finish type. Finish is user-definable. It describes how the part surface has been treated, e.g. with anti-corrosive paint, hot galvanized, fire retardant coating, etc. در پروژه های ساختمانی نیازی به وارد کردن نیست. واقعیت در این مدت زمان چند ساله که بصورت حرفه ای به شاپ دراوینگ مشغولم، نیاز به این ایتم نداشته ام. اما در حالت فرضی، ممکن است طبق نقشه GA، ایتمهای جزیی ضرورتا دارای پوشش خاصی باشند. مثلا یه بخشی از داکتی که در معرض جریان سیال است، نیاز به گالوانیزه داشته باشد. بهتر است آن را در این قسمت مشخص کنید تا در گزارشها و حتی نقشه بتوانید آنرا وارد کنید. پوشش را می توانید بصورت نوشته و یا حتی اعداد استاندارد وارد کنید. حتی از این گزینه برای وارد کردن صافی سطح نیز می توانید بهره بگیرید. 3- از این قابلیت، برای اضافه نمودن یک سری اطلاعات اضافی و تکمیلی در مورد المانهای مدل استفاده می شود. این اطلاعات الزامی نیست و می تواند توسط کاربر تعیین شوند. کاربردی ترین قابلیت آن، قابلیت Lock است که اگر در حالت Yes قرار گیرد، آن المان قفل شده و امکان تغییر در آن وجود نخواهد داشت. پیشنهاد می کنم ایتمهای آن را خودتان یکی یکی بررسی نمایید اما به این نکته نیز واقف باشد، که دانستن یا ندانست این قابلیتها، خللی در روند فعالیت شما در تکلا ایجاد نمی کمد. 4- دوست گرامی پیروز جان، سعی کنید سوالاتتان را مرتبط مطرح نمایید. Shortening در تب view مربوط به پنجره پرارپرتی نقشه، بصورت غیر مستقیم در سایت مطرح شده است ( فکر کنم در تاپیک اخیر برش در نقشه). زمانی که طول قطعه ای بیشتر از کادر نقشه باشد و شما نخواهید با تغییر scale آنرا در کادر جا کنید، با ایجاد برشهایی در نقشه که طول و فاصله بین گپها را شما تعریف می نمایید، چنین کاری را انجام می دهید. در این حالت، با استفاده از خط برشی، طول المان کم شده اما اندازه درج شده برای آن واقعی است. 5- در مورد نامبرینگ به وفور در سایت بحث کرده ام. نامبرینگ سلیقه ای و تجربی است. در مورد part label نیز لطفا عنوان نمایید که دقیقا در کدام بخش نرم افزار مد نظر شماست؟ در مدلسازی و محیط سه بعدی و یا در نقشه ها؟ 6- اگر دقت نمایید، این قابلیت در نوار ابزار steel وجود ندارد. یکی از قابلیتهایی است که پر کاربرد نیست و حتی خیلی از کاربران مثل خود من، ترجیح می دهند از آن استفاده نکنند. در سازه های ساختمانی، نهایتا می توان از این قابلیت در مدلسازی بادبندها بهره جست و من به شخصه ترجح می دهم پس از مدلسازی بادبند اولی، دومی را با دستور copy/mirror ایجاد کنم. به هر حال اینکه چرا این قابلیت را ندارد، شاید هنوز به ذهن گروه R&D شرکت تکلا نرسیده است. 7- اگر فقط بار اول بوده است، بدلیل ان بوده که شما دفعه اول این کار را انجام داده اید و دقت خوبی را صرف این کار ننموده اید. اما اگر باز هم با این موضوع مشکل دارید، سعی کنید در انتخاب المانها دقت بیشتری به خرج دهید. ضمنا استفاده از جوش برای ایجاد اسمبلی، بین کاربرانی که من می شناسم، متداول تر است.

در مدل و برای ایجاد صرفا اسمبلی، طول جوش حتی 1 میلیمتر هم باعث ایجاد اسمبلی می شه. اما در کارگاه که یقینا جوش سرتاسری یا منقطع طبق نقشه ها و wps داده خواهد شد.

در مدل و برای ایجاد صرفا اسمبلی، طول جوش حتی 1 میلیمتر هم باعث ایجاد اسمبلی می شه. اما در کارگاه که یقینا جوش سرتاسری یا منقطع طبق نقشه ها و wps داده خواهد شد.

چک کردم. دانلود شروع می شود.

زمانی که تکلا باز است، صفحه مشکی رنگی باز می شود. مثل صفحه مربوط یه سیستم عامل DOS. در ورژنهای 14 و 15 و16 وقتی می بستمشون، مشکلی پیش نمی اومد. اما در ورژن 18 وقتی بسته می شه، نرم افزار قاط می زنه.

آیا می دانستید در تکلا ورژن 18 و شاید در 17، صفحه مشکی رنگی که به مانند صفحات DOS است را نباید ببندیم

این کامپوننت مخصوص برشگیرهای از نوع استاد است و امکان تغییر آن به ناودانی نیست. البته من هر چی می زنم صاف می اوفته رو تیر. شاید تیر شما مورب است؟

این کامپوننت مخصوص برشگیرهای از نوع استاد است و امکان تغییر آن به ناودانی نیست. البته من هر چی می زنم صاف می اوفته رو تیر. شاید تیر شما مورب است؟

مدلسازی شمشیری به مانند مدلسازی یک تیر است. شمشیری شامل سه طول است. در برخی کارگاهها سه تا پروفیل به اندازه مناسب بریده شده و پس از جوشکاری شمشیری ایجاد می شود. اما در برخی کارگاهها پروفیل با تیر کلی بریده شده و پس از چاک زنی، با استفاده از خمکاری، شمشیری ایجاد می شود. پس دو روش برای مدلسازی شمشیری وجود دارد: 1- مدلسازی دو تیر صاف و یک تیر مورب. سپس کات زدن پروفیلها در محل تقاطع با همدیگر 2- مدلسازی با استفاده از دستور تیر پلی بیم

مهندس مطالبی که در مورد نامبرینگ نوشته ام، مطالعه نموده اید؟ برای ایجاد اسمبلی سه روش وجود دارد: 1- جوش 2- پیچ 3- make to ass. ویژگیهای جوش قابل تنظیم است. آنچه که شما می بینید سیمبل جوش است و یک سانتی نیست. فرقی نمی کند. اول می تونید پرارپرتی تیر و نامبرینگ را تنظیم کنید. سپس مدلسازی کنید. هم می توانید پس از مدلسازی تیر ورق، پرارپرتی مربوط به نامبرینگ را روی کل تیر ورق modify کنید. مدلتان را بررسی می کنم. مورد اشاره شده به برش گیر را نیز حتما پاسخ خواهم داد.