izadpanah

با سلام نستینگ تکلا فقط بر اساس دستگاههای CNC چیدمان می دهد یعنی اینکه قطعات را لابلای هم می چیند اما در نرم افزار plus 2d امکان چیدمان بر اساس برش گیوتین نیز وجود دارد. به هر حال مهندس اصلانی زحمت کشیده فیلمی را در این زمینه تهیه کرده اما امکان انتشار آن در این سایت وجود ندارد و به امید خدا در اوایل سال آینده بهمراه فیلمهای آموزشی دیگر در سایتی مجزا از این وبسایت منتشر خواهد شد اما در مورد سوال دوم شما حتما بایستی ورق چینی در حین مدلسازی اعمال گردد و یا اینکه در زمان مونتاژ توسط مونتاژ کار صورت گیرد

یادم هست در جایی این بحث مطرح شده من دو روش زیر به نظرم می رسه: 1- ترسیم دایره و کات کردن با دستور polygon cut و انتخاب نقاط نزدیک بهم روی محیط دایره 2- مدلسازی Rod فرضی و برش با دستور cut with another part

استخدام نیروی متخصص دفتر فنی مسلط به نرم افزار تکلا در دفتر مرکزی کارخانه معتبر اسکلت فلزی برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره 09126401783 تماس بگیرید یا رزومه خود را برای h.izadpanah@gmail.com ارسال نمایید.

مهندس جان حرفه ما متاسفانه نام درستی نداره. شاپیست، شاپ کش تنها عباراتی است که برای حرفه ما من شنیده ام. اما من همیشه شاپ درائینگ را استفاده می کنم.

lمهندس جان می شه یه نمونه از خروجی ادیت نشده نقشه های تکلاش را قرار دهیید.

لازمه چک سریع مدل، نامبرینگ منطقی و کلاس بندی منطقی المانهاست. البته انتخاب کلاس و نامبرینگ سلیقه ای است و برای آن نمی توان اجبار کرد. در پروژه شهید خرازی که من عهده دار چک و کنترل مدلها هستم، واقعا برای چک برخی مدلها بیچاره شدم. یه مدل به دستم رسید که کلا یه رنگ بود. واقعا کنترل جنین مدلی بسیار دشوار است. آرامیس جان، در ورژنهای 16 و ماقبل تمپلتی هست که دقیقا نام آن را نمی دانم. یه جیزی در مایه Sub Assembly in Ass که وقتی آنرا در نقشه های ساب اسمبلی فعال کنیم، جدولی ایجاد می شود و اسمبلی ای که آن ساب اسمبلی به آن متصل شده است را بیان می کند مانند آنچه که بصورت پیش فرض برای نقشه های سینگل پارت وجود دارد. در این جدول، ساب اسمبلی هایی که به اشتباه به اسمبلی متصل نشده اند، بصورت alone نمایش داده می شود که بسیار مفید است. اما در ورژنهای بالاتر این تمپلت نیست و من هم نتوانستم آنرا ایجاد کنم. به هر حال روشی که شما گفتید و استفاده از گزارش اسمبلی لیست، روشی است که بسیار مفید است.

اشکال ورژنهای جدید اینه که هر بار مدا رو باز می کین، باید بری Advance option تازه وقتی یه نما را وایرفریم می کنی، باید تو لیست نماها ببندیش و دو باره باز کنی. وقنی سکشن دستی می زنی دیگه نمی شه این کار را کرد چون وقتی می بندیش دیگه تو لیستت نیست که دویاره بازش کنی و کلی داستان داریم سر این وایر فریم

مهم انجام کار است. انتخاب محیط ابزاری است سلیقه ای. من خودم همیشه وایر فریم را ترجیح می دهم و از ورژنهای جدید تکلا هم که دسترسی به وایرفریم محدود شده، شاکیم. اما سر کلاسهای آموزشیم سعی می کنم تو هر دو تا محیط کار کنم تا مخاطب خودش به انتخاب درست و راحت برسه

آرامیس جان خاطرم هست که تاپیکی در مورد محاسبه سطح رنگ ایجاد شد. نمی توان این مورد را ضعف نامید چونکه هر چی فکر کردم، به نظر آمد که نوشتن چنین الگوریتمی که تداخل پلیتها و روی هم قرار گرفتن آنرا تشخیص دهد، بسیار سخت است. تفکر و اندیشه انسانی را نمی توان با کامپیوتر جایگزین کرد. اما من فکر می کنم اگر سطح ستونهای باکس را از ریپورتهای تکلا برداشت کنیم و به دو تقسیم کنیم، به سطح رنگ واقعی مورد نیاز نزدیک می شویم. اما در مورد ستونهای H دیگری نیازی به تقسیم بر 2 نیست.

مهندس جان من در این زمینه مطالعه نکرده ام اما شنیده ام که می گویند سقف عرشه فولادی در برابر تنشهای حرارتی ضعیف است. آیا شما در این مورد مطالعه ای داشته اید؟

پلاگین Combine Part Marks را می توانید از لینک زیر دانلود نمایید ( ورزن 17): http://shopdrawings.ir/wp-content/uploads/2013/09/Combine-Part-Markswww.shopdrawings.ir_.rar

لطفا لینک زیر را مطالعه نمایید: http://forum.shopdrawings.ir/showthread.php?tid=575

اما بند 10-3-8-1-2 مبحث دهم درباره تیرها در قاب های خمشی ویژه است: تیرها در این قابها نقش اصلی تامین شکل پذیری لازم را از طریق ایجاد مفصل پلاستیک در نزدیکی دو انتهای خود ایفا می نمایند. برای دستیابی به این عملکرد، تیرها باید شرلیط زیر را برآورده نمایند: 10-3-8-1-2-1 محدودیتها: الف- مقاطع تیرها باید از نوع فشرده لرزه ای، مطابق تغریف بند 10-3-4-2 در نظر گرفته شوند. ب- محل تشکیل مفصل پلاستیک در دو انتهای تیرها باید در فاصله به اندازه 0.5d تا 1.5d از بر ستون در نظر گرفته شود. پ- در دو انتهای تیر، فاصله بین بر ستون تا 0.5d از محل مفصل پلاستیک به سمت داخل دهانه، ناحیه بحرانی تلقی شده و ضوابط بند 10-3-4-3 باید در آن رعایت شود، (شکل 10-3-4). ت- استفاده از تیرهای با جان سوراخ دار متوالی (لانه زنبوری) مجاز نیست. در صورت لزوم ایجاد سوراخ دسترسی در جان تیر، این سوراخ باید خارج از ناحیه بحرانی، در نیمه میانی طول دهانه تیر قرار گیرد. اطراف سوراخ باید به نحوی تقویت شود که مقاومت برشی و خمشی تیر به طور کامل فراهم گردد. ث- در ناحیه بحرانی، ایجاد هرگونه تغییر ناگهانی در پخنای بال و یا ضخامت بال مجاز نمی باشد. تغییر تدریجی در عرض یا ضخامت از ورق بزرگتر به ورق کوچک تر، باید با شیب حداکثر 1:2.5 صورت گیرد.

پیشنهاد بسیار خوبی است. همیشه دلم می خواست یک سری نکات آیین نامه ای که یه شاپیست باید بدونه را جمع آوری کنم. بطور مثال دانستن همین موضوع می تواند در شاپ هم تاثیرگذار باشد. در مورد ناحیه بحرانی، مطالبی در بند 10-3-4-3 مبحث دهم به شرح زیر آورده شده است: ناحیه بحرانی در یک عضو سازه، عمدتا در تیرها، به ناحیه ای عنوان می شود که انتظار می رود در آن مفصل پلاستیک تشکیل شود. نظر به اهمیت این ناحیه و رفتار حساس آن در حرکات رفت و برگشتی سازه، این محل باید عاری از هرگونه عملیاتی که در رفتار آن اثر ناخواسته ایجاد کد، باشد. در این ناحیه ضوابط ویژه زیر باید رعایت شوند: الف- هرگونه ناپیوستگی ناشی از عملیات ساخت و نصب مانند جوشهای موضعی، وسایل کمکی برای نصب، ناصافی های ناشی از برشهای حرارتی باید به طور مناسبی برطرف شده و تعمیر گردد. ب- برشگیرها که برای مرکب کردن دال بتن آرمه و تیرها به کار گرفته می شود، نباید در این ناحیه به کار برده شود. پ - قطعات الحاقی که برای نگهداری نماها، تیغه ها، لوله های تاسیساتی و غیره به کار گرفته می شود، نباید در این ناحیه مورد استفاده قرار گیرد. ت- خال جوش کردن ورق های ذوزنقه ای کف به این محل مجاز است.

این تاپیک به پیشنهاد دوستان شرکت کننده در کارگاه آموزشی کاستوم کامپوننتهای شهریور 1392 ایجاد شده است. به مدت 3 روز عمومی بوده و سپس فقط برای این دوستان قابل دسترسی می باشد.

بارها و بارها در جاهای مختلف گفته و نوشته ام که شاپ دراوینگ، چیزی جز انتخاب صحیح طول ورق و بهینه سازی پرت در حین مدلسازی نمی باشد اما این کار چقدر شدنی است؟ آیا توجیهات و تفکرات مهندسی ما چقدر به اجرا نزدیک است و رویه های ساخت با چه اصولی دنبال می شود؟ اینکه در حین مدلسازی به بهترین حالت انتخاب طول ورق بینددیشیم، چقدر ارزش دارد؟ فسفر سوزاندن و چشم گذاشتن، با چه بها و مبلغی قدردانی می گردد و چقدر از نظر دیگران ارزشمند است نیز بحث جدیدی است که خط بطلان بر روی تمام اهمیتهای کار می کشد. مهندس صمدی برای اینکه یقین پیدا کنید منظور شما را متوجه شدم، در ادامه فرمایشات شما مثالی را بیان می کنم. 10 تا ستون داریم که فقط در یک مقطع بایستی از ورقهای با طول 3700 استفاده کنیم و ستونها هم باکس هستند. لذا اگر بخواهیم یک ستون را مدل کرده و سپس به تعداد 9 تای دیگر کپی پیست کنیم، 40 تا تسمه با عرض XXX و طول 2300 باقی می ماند که در هیج ستون دیگری قابل استفاده نیست. حال چرا قابل استفاده نیست؟ چونکه طبق رویه متداول ساخت اغلب کارگاهها و کارخانجات، در ابتدا ورق با طولهای 6 متری تسمه سازی می شود و سپس برشکاری های جز انجام می شود. یعنی یک ورق 1500x6000 به تعدادی تسمه XXX X 6000 بریده می شود و سپس در مراحل بعدی ورقهای با ابعاد xxx x 3700 از این تسمه ها جدا می شود. اما ذهن خلاق ما می گوید اگر از ورق 1500x6000 یک تکه 2300x1500 بریده شود و سپس از باقیمانده ورق تسمه ها بریده شود، به جای داشتن تعداد زیادی تسمه xxx x 2300 تکه ورقی با ابعاد 2300x1500 داریم که عملا پرت نیست. این بحثها را کردم تا پاسخ این سوالی که در ابتدای بحث مطرح کردم را بدهم: "آیا توجیهات و تفکرات مهندسی ما چقدر به اجرا نزدیک است و رویه های ساخت با چه اصولی دنبال می شود؟" اما باز هم همان تکه های xxx x 2300 باقیمانده پرت نیستند. از یک تکه آن می توان طول 1300 را برید و با جوشکاری آن به یک تکه 2300 تایی تسمه ای با طول 3700 ساخت که قابل استفاده است. اگر ما خودمان هم بخواهیم ستونها را از تیپ بودن خارج کنیم و ورقهای باقیمانده را در ستونهای دیگر استفاده کنیم، مجبوریم که همین کار را انجام دهیم. اما طبق نوشته هایم در یکی از تاپیکها، در ورق چینی اصولی، اگر از ورقی با طول غیر 6000 متر استفاده کردیم، بهتر است تکه باقیمانده را در گوشه ای یادداشت کرده و در ستون بعدی از آن استفاده کنیم. نهایتا : ما یا بعنوان پیمانکار در حال تهیه نقشه شاپ هستیم یا در دفتر مرکزی کارخانه ای هستیم و یا اینکه در دفتر فنی مستقر در کارگاه هستیم اما در هر صورت از سالن تولید از چند متر تا چند کیلومتر دوریم و از اتفاقات حادث شده در آن بی اطلاعیم. موجودی ورق انبار و یا در خیلی مواقع کف کارگاه را نمی دانیم و می خواهیم تصمیم درستی بگیریم. واقیت اینجاست که واقعا شدنی نیست. برای روشن تر شدن موضوع مثالی را بیان می کنم. در حین برشکاری به هر دلیلی ورق اشتباه بریده شده و در حال حاضر 2 تکه تسمه با عرض Y و طولهای 4500 و 2500 موجود است. حتی ممکن است این ورق مازاد پروژه قبلی بوده است. از قضا ما هم تسمه ای با عرض Y و طول 7000 در مدلسازی می خواهیم. واقعا به ذهن چه کسی خطور می کند که در حین مدلسازی این 7000 را به تکه های 2.5 و 4.5 تقسیم کند؟ معمولا ما سراغ 6 و 1 یا 3 و 4 می رویم. غیر از این است؟ بحث تکمیلی: 1- بعضی وقتها هر کاری که بکنیم، نمی توان پرت را کاهش داد و مجبور به پرت ورق هستیم. من حاضرم نقشه ستونی را برایتان قرار دهم و حتی حاضرم به کسی که بتونه آنرا با رعایت ضوابط، فقط مدلسازی کنه و حتی سه برابر وزن ستون پرت بده جایزه بدهم. این ستون مربوط به پروژه ای تقریبا 600 تنی است که بیش از 60 تا ستون داره و ستونهاش آنقدر مزخرف هستند که من پس از یک درگیری تقریبا یک ساله با این پروژه و کارفرمای اصلی و مشاور و کارگاه عطایش را به لقاء اش بخشیدم و با رد کردن کار، آرامش را به زندگی خود بازگرداندم. واقعا من نمی دانم برخی از طراحان چه فکری می کنند؟ آیا اصلا فکر می کنند؟ آیا سبک سازی فقط تغییر مقطع در هر ستون است؟ آیا تغییر مقطع باکس با H تحت عنوان سبک سازی آن هم نه یک بار، بلکه چند بار در طول یک ستون، اجرایی است؟ البته ناگفته نماند در این نقشه ها برای اتصال ستون باکس به ستون باکس در محل نصب، دیتیل پیچ و مهره ای داده شده بود و اصرار طراح محترمش بر صحت دیتیلها نشان از بی نشانها داشت. خلاصه اینکه پرت ورق بهینه در گرو نقشه خوب محاسباتی است و زمانی فسفر سوزاندن شاپیست جوابگوست که طراح مربوطه نیز به حد کافی فسفر سوزانده باشد. 2- بعضی وقتها لازم است که طول مقاطع را بیشتر کنیم. حتی در برخی موارد کلا یک مقطع سبک را با مقطع سنگین تر زیرین جایگزین کنیم. هر جند که خطرناک است و بعدا ممکن است مورد اتهام سنگین سازی قرار گیریم، اما با داشتن توجیهات فنی مناسب می توان این موضوع را به مباحث اجرایی مرتبط ساخت. نتیجه گیری: طرح بندزنی هایی که ما در مدل خود انتخابمی کنیم، یک طرح پیشنهادی برای تولید است و به نفع هر کارخانه ای است که یک نفر فنی را در واحد تولید برای تکمیل این بحث داشته باشد. حال این نفر می تواند یک مونتاژکار آموزش دیده باشد و یا اینکه یک نفر مهندس با تجربه. همانگونه که در مطالب دیگر نوشته ام، بهترین حالت، بندزنی در زمان مونتاژ توسط مونتاژ کار آموزش دیده و یا در کنار مهندس با تجربه و بر اساس شرایط موجود است. مونتاژ کاری را در یکی از کارخانجات می شناسم که کلا انتخاب طول را خودش انجام می دهد و تقریبا پرت صفر را در پی دارد. حتی تکه های کوچک را نیز بعنوان دیاق ستون و دستک انتخاب می کند. ساخت استیل استراکچرز در قالب روشهای تولید مدرن و مباحث مهندسی صنایع از جمله تولید ناب نمی گنجد و بایستی با تلفیق روشهای سنتی و مدرن، آن را به بهترین حالت رساند

مهندس جان من این مطلب را عینا از جایی منتقل کردم و فعلا دنبال پاسخ سوال شما هستم. از آنجا که در طراحی شما دستی به آتش دارید، اگر خودتان هم تحقیق کنید و جواب خودتان را بدهید، خالی از لطف نیست. به موازات من هم در حال مطالعه هستم

پرت را می توان بهینه کرد اما صفر نمی شود. همانگونه که گفتید، در سوله ها با چپ و راست کردن ورقها در کارت برش، معمولا کارت برش بهینه ایجاد می گردد اما حذف پرت غیر ممکن است. ناگفته نماند که تکه ورقهای بایقیمانده برای لچکی ها و اتصالات ریز قابل استفاده بوده و نهایتا باعث کاهش پرت می شود

مهندس جان من مدل را بررسی کردم. به نظر می رسه که انتخاب ورق 6 متری و 4 و اندی متری برای ستونها مناسب باشد. همچنین انتخاب ورق 6 متر و 3 و اندی متر برای رفترها. فکر کنم انتخاب ورق 6 متری باعث برخورد جوش با ساپورت کرین شود که در اینصورت هم اگر ورق 4 متر و اندی پایین باشد، این مشکل حل می شود. لطفا مشکل ورق چینی را بیشتر باز کنید تا بتوانم کمک بیشتری کنم.

معمولا در نقشه های سازه، طول دستکها به صراحت اعلام می شود. اما نقشه هایی را دیده ام که طول دستک ضریبی از ارتفاع پل بوده است. هر چند که این طول، طول می نیمم است اما نمی توان دستکها را زیادی بلند در نظر گرفت. اما اینکه دستک تیپ شود یا تیر، مزایا و معایب زیر را دارد: مزیت تیپ سازی دستک، سهولت مدلسازی و ساخت دستکهاست عیب تیپ سازی دستک، سختی مدلسازی و تنوع تیرها جهت ساخت و نصب است. مزیت تیپ سازی تیرها، سهولت مدلسازی و ساخت و نصب تیرهاست. عیب تیپ سازی تیرها، سختی مدلسازی و تنوع دستکهاست. در حقیقت فرقی تیپ سازی تیر یا دستک، فرقی ندارد و هر دو مشکلات خاص خود را دارند. اما در اکثر کارخانجات، اولویت با تیپ سازی دستکهاست.

در سیستم سقف کُرمیت از تیرچه های فولادی با جان باز در ترکیب با بتن استفاده می شود.. در ساخت تیرچه های مذکور از یک تسمه، در بال تحتانی و نیز یک میلگرد خم شده در جان استفاده می شود. برای پرکردن فضای خالی بین تیرچه ها از قالب های ثابت مانند بلوک های سیمانی، پلی استایرن، طاق ضربی ، قالب های موقت فولادی (کامپوزیت ) و یا هر پرکننده سبک استفاده می شود. فواصل تیرچه ها بسته به نوع قالب از 73 سانتی تا 100 سانتی متر متغیراست ، روی سقف نیز با 4 الی 10 سانتی متر بتن پوشانده می شود.. تیرچه ها از نوع خود ایستا بوده و به همین علت هیچ نوع شمع بندی در زیر سقف مورد نیاز نمی باشدو تیرچه ها به نحوی طراحی می شوند که بتوانند وزن بتن خیس، قالب ها و عوامل اجرایی سقف را به تنهایی تحمل کنند. پس ازاین که بتن به 75% مقاومت مشخصه خود می رسد ، تیرچه های فولادی با بتن به صورت یک مقطع مختلط وارد عمل شده و بارهای مرده و زنده سقف را تحمل می کنند

اتصال نمونه است و در سایر اتصالات نیز صدق میکند

عبارتست از تضعيف یا کاهش عمدي ظرفيت خمشي تير به صورت موضعي در فاصله اندكي از اتصال آن به ستون است كه خود سبب افزايش شكل پذيري و دوران پلاستيك اتصال تير به ستون مي گردد بدون اينكه سختي و مقاومت آن دچار تنزل قابل توجهي شود. دراتصال RBS که معروف به اتصال استخواني نیز میباشد ؛ بال هاي تير به صورت قوسي شکل برش يافته لذا، عملكرد بسيار خوبي درمقابله با بارهاي لرزه اي نشان ميدهد. اهميت ستونها درحفظ پايداري سازه بسیارمهم ميباشد درحالي كه با خرابي يك يا چند تيردر سازه ممكن است خللي به پايداري كل سازه وارد نشود ؛ لذا اتصال RBS باعث میشود مفصل پلاستیک دور از اتصال تیر به ستون و در خود تیر ایجاد می شود و از شکست در اتصال وجوش بال تیر به ستون جلوگیری می گردد. با انجام مطالعات آزمایشگاهی گسترده تایید شد که اتصال استخوانی شکل پذیری و دوران پلاستیک بالایی داشته و با ایجاد مفصل پلاستیک در منطقه باریک شده ضمن محافظت ازاتصال، اتلاف انرژی بیشتری درپي خواهد داشت. از اشکالات اتصالRBS این است که در تغییر مکان های بزرگ توانایی تحمل بار آن کم میشود. دلیل این امر تضعیف مقطع بال تیر و تاثیر آن درکاهش مقاومت مقطع نسبت به تغییر شکل های خارج از صفحه می باشد که در نتیجه باعث می شود تیر درناحیه باریک شده دچار کمانش های موضعی و جانبی گردد .کاهش در مقطع بال تیر به طور معمول اول باعث کمانش محلی جان و سپس کمانش پیچشی و موضعی بال در بارگذاری می شود.

مهندس عزیز تو این چند روز، مشکل شما ذهن مرا درگیر کرده بود تا جایی که خودم نیز به این مشکل مواجه شدم. البته مشکل من ناشی از عدم زوم مناسب بود و به نظر من، زمانیکه زوم به خوبی انجام نشود ( به شرط آنکه حالات مختلف سلکت انتخاب شده باشد) چنین مشکلی حادث می شود. آیا شما خودتان راهی برای این موضوع یافتید؟ اما در مورد نوشته دوم شما: مهندس جان شما برای من عزیز هستید و من ارادت خاصی داریم قربان. از دو سال پیش شما را می شناسم و از طریق وبلاگم با شما آشنا شدم. وافعیت اینجاست که کفگیر به ته دیگ خورده و خلاقیت و انرژی بمیزان قابل توجهی تعدیل یافته است. فکر کنم انرژی دیگرا دوستان و همراهان من نیز به حد زیادی تعدیل یافته. خصوصا مهندس زیبایی عزیز. البته تا جایی که می دانم ایشان حسابی مشغول هستند، اما فکر کنم بحث انرژی در مورد ایشان و برخی دیگر از دوستان نیز صادق باشد. خلاصه من دیگر ابتکار ندارم و شدیدا از پیشنهادات دوستان استقبال می کنم.

اما در خصوص اشکال اسنپها: 1- تداخل یکی دو میلیمتری در اسکلت فلزی که به قول دوستی تلرانس گام آهو دارد، مشکل ساز نیست. 2- بهتر است از تیر ورق ساخته شده، نقشه تهیه کنید. اگر تداخل در نقشه ها مشهود نبود، امکان آن وجود دارد که تداخل مشاهده شده، چشمی باشد و ناشی از کارت گرافیک سیستم باشد. 3- اگر تداخل در نقشه ها نیز مشهود باشد، هر چند که خیلی کمتر از گام آهوست، اما من هم توصیه می کنم که راهی برای رفع آن بیابیم. 4- من تاکنون با چنین مشکلی مواجه نشده ام. اما توصیه می کنم حالتها مختلف اسنپ را نیز امتحان کنید. خصوصا snap to nearest point را.