تخته امتیازات

سوالی را یکی از دوستان بصورت خصوصی مطرح کرده بودند از انجا که موضوع جالبی به نظر امد تصمیم گرفتم بصورت عمومی مطرح نمایم سوال: به نظر شما بهترین راه برای برش دادن ابتدا و انتها پروفیل های بادبندی چیه ؟ استفاده از کامپوننت شماره 13 battering connection خوبه اما مشکل اینه که حتی تو دهانه های هم اندازه باعث میشه طول پروفیل یک طبقه با طبقه بعدی چند سانتی اختلاف داشته باشه یا اینکه اعشاری بشه این موضوع باعث بهم ریختگی تو اسمبلی ها ، تعداد نقشه اسمبلی بیشتر ، برش طول های خیلی متفاوت با تلرانس یکی دو سانت اختلاف و یه سری مشکل دیگه میشه که تو کار برش کار و مونتاژ کار هم خلل ایجاد میکنه یه جورایی هم غیر حرفه ایه ، اگه هم بخوام دستی طول پروفیل ها رو تغییر بدم کلی طول میشکه ،امیدوارم منظورم رو رسونده باشم به نظر شما راه حلی برای این مشکل من هست؟ یا اینکه بزنم تو خط اسمبلی های هم خانواده؟ .... .... با لاغر تر شدن ستون و تیر ها در طبقات بالاتر جای ورقهای کناری بهم میخوره و دیگه قاعده تلاقی تارهای خنثی رعایت نمیشه دو حالت پیشرو داریم تلاقی تارهای خنثی رو بیخیال شیم و ورقهای کناری رو فیکس کنیم یا ورقهای کناری رو فیکس کنیم و تلاقی تار های خنثی رو هم اصلاح کنیم که این کار باعث تغییر اندازه یکی دو سانتی پروفیل بادبندی میشه

در مورد سوال دوست عزیزم سعید جان: من خودم این پخ را در مدل انجام نمی دهم. این پخ در کارخانه توسط سنگ زنی در ضخامتهای پایین و یا دستگاه هوابرش ریلی با زاویه نازل مایل در ضخامتهای بالا انجام می شد و جز مراحل آماده سازی سطح جهت جوشکاری لحاظ می شود. بصورت پیش فرضريال هر مونتاژ کاری باید بداند که اتصال لب به لب پلیتها یا پروفیلها در هر جای سازه بایستی بصورت جوش نفوذی انجام شود و در صورتیکه جوش موازی استفاده شود که در نقشه قید گردد. اما از آنجا که اعمال جوش نفوذی هزینه بر و زمانبر است، ممکن است با استفاده از روش کوچه علی چپ، جوش صحیح توسط مونتاژ کار اعمال نشود. پس برای آنکه بار مسئولیت خود را کاهش دهیم تا بعدا مونتاژ کار نگوید که ای نبود و من فکر کردم اصلا اینجا را باید با چسب قطره ای می چسباندم و توجیحی برای اعمال جوش متداول تف مال خود نداشته باشد، پس بهتر است حتما در دیتیل جوش حتی با ارائه دیتیلهای تیپ جوش مجزا از نقشه های اصلی و در شیتهای جداگانه مشخص شود. من زمانیکه با ورژن 16 کار می کردم، عبارت پیش فرض ساق جوش و قطر سوراخها را پاک کرده بودم و عبارت "جوشکاری بر حسب مشخصات عمومی جوش شیت شماره ... " را اضافه کرده بود. شاید هیچ وقت هم شماره شیت را وارد نمی کردم و حتی در برخی موارد آن شیت تیپ را هم ارائه نکردم. اما اگر مونتاژ کار و جوشکاری می گفت نبود، این عبارت را نشان می دادم و می گفتم صحیح است که شیت دیتیلها نبود، اما شما باید از من می خواستید چرا که در نقشه صراختا به آن اشاره کرده ام. البته الحمدلله من با کارگاههای کار می کنم که جوشکار و مونتاژ کار خودش خیلی از دیتیلها و پیش فرضها را می داند، اما ما هم نباید به روشی عمل کنیم که جوشکار و نصاب بتواند اشکالات را بر گردن مبارک ما آویزان کند. اما روش صحیح و اصولی: بین پلیتها فاصله 3 میلیمتر لحاظ کنید و در مدلسازی آنها را با این فاصله قرار دهید. سپس از لبه پلیت بالای سه میلیمتر فاصله بگیر و با دستورهای برش، یه کات 45 درجه ایجاد کنید. یه نکته: همین کات به ظاهر کوچولو، خصوصا در ستونهای بزرگ، یه درصدی که قابل چشم پوشی هم نیست، از وزن کلی کم می کنه.