کوتاه درباره اتصال مفصلی تیر به ستون در سازه های فولادی

[izadpanah 45 مدیرکل]

 

به نقل از khakzad.com:

 

برای ایجاد اتصال مفصلی تیر به ستون در سازه های فولادی می توان از نبشی به عنوان قطعه اتصال دهنده بهره برد. نبشی قطعه ای می باشد که به خودی خود دارای مقاومت خمشی خیلی ناچیزی است ، مگر آنکه توسط قطعات دیگری مانند لچکی مقاومت خمشی آنرا افزایش دهیم.

جهت اجرای این نوع اتصال ابتدا نبشی زیر سری ( نشيمن ) در روی زمین بر روی ستون در کد ارتفاعی مورد نظر جوش داده می شود. در جوشکاری این قطعه بایستی به این نکته دقت داشت که تمام سطوح تماس نبشی به ستون جوش داده نشود. نحوه جوشکاری این نبشی به اين صورت می باشد که سطوح قائم آن به صورت کامل جوشکاری می شود و سطح مماسی افقی در طرفین نبشی به اندازه 20% ارتفاع جوش قائم ، جوشکاری می شود.

 

اين عمل بدان سبب انجام می پذيرد تا نبشی جوش داده شده دارای مقاومت پیچشی نباشد. البته متاسفانه در اکثر سازه های فولادی ديده می شود که تمامی سطوح تماس نبشی جوش داده می شود که باعث ایجاد جریان پیچش در ستون می شود بدون آنکه نبشی دارای مقاومت پیچشی داشته باشد.

 

بعد از استوار کردن ستونها و قرار گیری تیرها ، نبشی زير سری به صورت کامل به بال زيرین جوش داده می شود. البته برای خودداری از جوشکاری سر بالا می توان طول نبشی را از عرض بال بیشتر در نظر گرفت تا جوشکار به راحتی عمل جوشکاری را اجرا کند. سپس محل نبشی بالاسری ( زبرین ) از یک طرف به ستون و از طرف دیگر به بال فوقانی تیر جوش داده می شود. جوشکاری این نبشی نیز بدین صورت می باشد که فقط بایستی سطح مماس افقی نبشی بر روی ستون و پیشانی نبشی بر روی بال فوقانی جوش داده شوند.

 

شایان ذکر می باشد که از به کار بردن هر گونه نبشی اتصال جان تبر به ستون بایستی خودداری کرد.

 

در ضمن در این نوع اتصال ، فقط نبشی زیر سری جزء قطعات محاسباتی می باشد و بایستی مشخصات نبشی به همراه طول جوش مورد نیاز با توجه به نیروی محوری وارده به تیر محاسبه شود. اما نبشی بالاسری قطعه محاسباتی نبوده و صرفا نقش تکیه گاهی دارد.

 

منبع: وبلاگ مهندسی زلزله - evyol.persinblog.ir

 

[hamidfm 0 اعضا عادی]

سلام مهندس جان

در مورد این گفتتون لطف میکنید بیشتر توضیح بدید

شایان ذکر می باشد که از به کار بردن هر گونه نبشی اتصال جان تبر به ستون بایستی خودداری کرد.

 

ممنون

[izadpanah 45 مدیرکل]

این مطلب را روزهای اولیه راه اندازی سایت بمنظور غنی سازی مطالب سایت و نکته اجرایی آن از جاهای دیگر کپی پیست نمودم. البته به منظور امانتداری، مرجع آن را درج نمودم. اما سوال آقا حمید مرا بر آن داشت که گشتی در دینای اینترنت بزنم و بعد از پیدا کردن یه سری مطلب که قبلا کلی دنبالش گشته بودم و آن زمان نیافته بودم ( البته شاید این هم جز فوانین مورفی باشه) به مطالعه نشریه 264 بپردازم.

متاسفانه یا خوشبختانه، مبحث 10 و نشریات، آنقدر مبهم هستند که هر جوری که دوست داشته باشی می تونی هر مطلبی را باهاشون توجه کنی.

در صفحه 112 این نشریه، اتصال ساده با نبشی انعطاف پذیر شرح داده شده است. در شکلهای این صفحه، به عبارت نبشی جان به حای نبشی روسری اشاره شده است. پس یعنی یا نبشی جان یا نبشی روسری و استفاده از هر دو را بصورت توام نیاورده است.

در صفحه 123 نیز اتصال ساده با نشیمن سخت شده توضیح داده شده است و در این حالت نیز نبشی جان را اختیاری دانسته است. پس می توان برداشت کرد که منظور نگارنده اصلی مقاله این بوده که اگر از نبشی روسری استفاده کردیم، باید از نبشی جان استفده نکنیم که بنده خدا شرط اولیه آن را یادش رفته بنویسه.

اما دلیل اینکه هر دو تا را نمی شه استفاده کرد، چیست؟

به نظر من استفاده همزمان از هر دو نبشی، باعث تغییر اتصال ساده به اتصال گیردار تقریبا ضعیف می شه. البته من برای پاسخم هیچگونه مرجع علمی ندارم و فقط نظر شخصی خودم می باشد.

 

منتظر شنیدن نظرات دوستان نیز هستم.

[Radmehr 17 اعضا عادی]

سلام مهندس جان - خسته نباشی

منم با نظر شما موافقم چون استفاده توام نبشی جان و نبشی بال بالای باعث تغییر ماهین اتصال میشه به طبع ممان بیشتر نصیب اون تیر و ستون میشه - اما تا جایی که من یادمه استفده از نبشی بال بالای باری جلوگیری از پیچش تیر بوده فقط و زیاد کاربرد جدی نداره ( تو جلد دوم کتاب مهدس ازهری) خوندم فکر میکنم -- همیشه هم طراحی های جوش برای نبشی زیر سری و نبشی جان رو طراحی کردم

 

صفحه426 کتاب طراحی سازه های فولادی آقایان ثنایی و رضاییان:

 

از اتصال تقویت شده هنگامی استفاده میشود که ابعاد نشیمن انعطاف پذیری بیش از حد معمول باشد. ( در بارهای بالای 10 تن ایجاد میشد)

در این اتصال همیشه یک نبشی در بالای تیر قرار میگیرد که وظیفه این نبشی ثابت نمودن و ایجاد پایداری تیر در محل مورد نظر میباشد.

لازم به ذکر است گاهی مواقع به علت محدودیت های معماری این نبشی را در قسمت بالای جان قرار میدهند. این نبشی از ابعاد حدود 100*6 تا 100*10 با طولی که از عرض بال تیر متصل شونده به آن حدود 3 سانتیمتر کمتر است انتخاب میشود

و به منظور حفظ حالت انعطاف پذیری فقط جوش های افقی در عرض بال داده میشوند -- بدیهی است وجود این نبشی درصدی گیرداری ایجاد مینماید - اما آزمایشات نشان میدهند که میزان گیرداری به وجود آمده از حدود 10% تجاوز نمی نماید .

[hamidfm 0 اعضا عادی]

سلام مهندس

بسیار ممنون از پاسخ هاتون

 

بله متاسفانه مبحث دهم بسیار مبهمه خیلی جاهاش و من خودم اکثرا برای طراحی اتصالات از نشریه فراموش شده ی 264 استفاده میکنم

که حداقل روند کلیه کار گفته شده

من هم تا جایی که میدونم برای پایداری اتصالات ساده باید از 1 نبشی استفاده کرد که این نبشی یا روی بال قرار میگیره و یا در جان تیر

من برای نبشی بالا از نبشی 6 برای بار های کمتر از 5تن و از نبشی 8 برای بار های بیشتر از 5 تن استفاده میکنم طبق توصیه ی استادم

و اینکه این نبشی بالا برای اتصال نباید جوش کامل داشته باشه

فقط لبه ی بالایی به ستون جوش داده میشه تا اون گیرداریه به وجود نیاد