izadpanah 45 مدیرکل ارسال شده در 4 خرداد 1391 WPS Welding Procedure specification در نظر بگيريد در کارخانه اي بزرگ که تعداد زيادي پروژه در دست انجام است مسوول کنترل کيفي و يا ناظر هستيم و با انواع و اقسام حالات جوشکاري برخورد ميکنيم، انواع الکتروده، ورقها با ضخامتهاي متفاوت، ماشينهاي مختلف که تحت شرايط خاصي تنظيم شده اند و جوشكارانی كه اغلب به روش سنتي (بدون رعايت اصول علمي) جوشكاري ميكنند. بهترين کار چک کردن کار با کتابچه اي است که به عنوان WPSمعروف است. هر چند کاربرد اصلي اين دفترچه براي پرسنل توليد است اما در واقع زبان مشترک توليد کننده و بازرس و ناظر ميباشد. در بعضي مواقع کارفرماهاي بزرگ خودشان WPS مورد قبول خود را به سازنده ارايه ميکنند و بناي بازرسي ها را بر اساس آن قرار ميدهند. فکر ميکنم تا حدودي مفهوم را ساده کرده باشم. استاندارد مرجع AWS حدود 170 نوع اتصال را با پوزيشنهاي متفاوت معرفي کرده و انواع پارامترهاي جوشکاري را براي تمامي انواع فرايندها (SMAW-MIG/MAG-TIG-SAW-…) معرفي کرده است. اين متغيرها شامل محدوده ضخامت مجاز براي نوع اتصال، دامنه تغييرات مجاز براي آمپر، ولتاژ، قطرالکترود، نوع پودر، زاويه کونيک کردن، روش پيشگرم و پسگرم و ... ميباشند. که بخشي از وظيفه QC_MAN کنترل ميزان تطابق روش جاري جوشکاري با روش مشخص شده در WPS است. در بعضي از موارد خاص که استاندارد روش خاصي ارايه نداده، اغلب يک طراح جوش بنا به تجربيات خود پروسيجري ارايه ميدهد. در بعضي شرکتهاي بزرگ براي هر پروژه اي يک دفترچه WPS موجود است اما از آنجاکه روشها و امکانات موجود هر کارخانه اغلب ثابت است، لذا بنظر ميرسد که نيازي به WPS هاي متفاوت نباشد و تجربه نشان داده که براي کارهاي مشخص و ثابت بهتر است يک WPS تهيه شود و از تعدد ايجاد مدارک و مستندات دست و پاگير جلوگيري شود. يک WPS معمولي ميتوانيد در حدود 200-250 صفحه باشد. يعني به همين تعداد اتصالات مختلف را نشان داده و روش جوشکاري مربوطه را توضيح داده است. PQR (Procedure Qualification Record) حال به اين سوال ميرسيم که از کجا اعتبار يک WPS را بفهميم؟ ومديران خط توليد يا تضمين کيفيت و يا ناظران و کنترل کيفيت چطور از اعتبار WPS اطمينان حاصل ميکنند؟ قطعا آن قسمت از WPSکه از متن استاندارد استخراج شده نياز به اين کار ندارد چراکه تمامي موارد پيشنهادي استاتدارد هم حاصل تجربيات گروه زيادي از متخصصان بوده است و فلسفه استفاده از استاندارد کوتاه کردن مسير تجربه است تا زودتر به نتيجه دلخواه برسيم. ولي جدا از نحوه برداشت ما از استاندارد در استاندارد AWS مشخصا به اين موضوع اشاره شده که براي موارد پيشنهادي استاندارد نيازي به PQR نيست. اما براي آن مواردي که از استاندارد استخراج نشده و پيشنهاد واحد طراحي و يا مشاور طرح بوده بايد حتما PQR تهيه شود. در واقع PQR نتايج آزمايشات مخرب و غير مخرب در مورد يک نوع مشخص جوش است که از طرف آزمايشگاههاي معتبر بايد ارايه شود. روش تهيه PQR: فرض کنيم نياز داريم براي 70 نوع از انواع اتصالات PQR تهيه کنيم. آيا بايد 70نمونه تهيه کنيم؟ و آيا اين کار عاقلانه است؟ مسلما خير. بنابر جداول مربوط به تهيه نمونه براي PQR ميتوان، تعداد بسيار کمتري براي تاييديه روش جوشکاري ( PQR) تهيه کرد، به اين ترتيب که در جداول مربوطه بنا بر تغييرات ضخامت قطعات در اتصالات شبيه به هم تعداد نمونه و نوع و تعداد آزمايشات براي آن نمونه معرفي شده است که پس از فرستادن قطعات به ازمايشگاههاي ذيصلاح و گرفتن جواب مثبت ميتوان به آن WPS اعتماد کرد و جوشکاري را آغاز کرد. مثال: فرض کنيد دفترچه WPS را براي تهيه PQR در اختيار داريد. مراحل زير براي تهيه PQRپيشنهاد ميشود. 1- اتصالاتي که در استاندارد وجود دارد را تنها با متن استاندارد مطابقت دهيد تا چيزي از قلم نيفتاده باشد و تلرانسها دقيقا استخراج شده باشد و نظاير اين... 2- در مورد اتصالات شبيه به هم با مراجعه به استاندارد يکي از پرکاربردترين ضخامتها را انتخاب کنيد. براي کارهاي سازه اي و اتصال نوع Groove فرض كنيد که 45 نوع ضخامت مختلف به شما معرفي شده است. بهترين کار اين است که با مراجعه به جداول استاندارد بهترين نمونه براي تهيه PQR را انتخاب كنيم كه اين بهترين انتخاب اغلب پرکاربردترين يا حساسترين اتصال است. مثلا Groove با ضخامت 30-30 که بنابر جدول استاندارد ميبينيم که اين نوع اتصال محدوده ضخامتيmm 3 تاmm 60 را با اعتبار ميبخشد يعني براي ضخامت 2 تا 60 ديگر نيازي به تهيه PQR نداريم و اين از مزاياي استفاده از استاندارد است. 3- حال که نمونه مورد نظر را انتخاب کرديم بايد در ابعاد مشخص(طول و عرض) که باز هم در استاندارد آمده است آنرا تهيه کنيم و توسط يک جوشکار که داراي کارت صلاحيت جوشکاري در حالت مربوطه(1G-2G-1F-2F و غيره) است جوشکاري انجام شود. 4- قطعه مور نظر را به آزمايشگاههاي معتبر ارسال ميکنيم تا تحت تستهاي مختلف قرار گيرد. اين تستها اغلب خمش کناره، راديوگرافي، ماکرواچ، شکست و ... است. 5- پس از اعلام نتيجه مثبت آزمايشگاه ميتوان جوشکاري را آغاز نمود. به اشتراک گذاری این ارسال لینک ارسال به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
