فرایند جوشکاری با الکترود توپودری flux cored arc welding

[izadpanah 45 مدیرکل]

فرایند جوشکاری با الکترود توپودری flux cored arc welding

 

 

این فرایند مشابه فرایند GMAW می باشد با این تفاوت که در فرایند توپودری از یک الکترود لوله ای که داخل ان از پودر پر شده است استفاده می شود که عملیات انجام ان به این صورت است یک قوس الکتریکی بین الکترود لوله ای و قطعه کار بر قرار میشود که حوضچه مذاب را تشکیل می دهد .از طرفی پس از انجماد یک لایه سرباره روی سطح جوش مشا هده می گردددر این فرایند با توجه به مشخصات الکترود مورد استفاده امکان جوشکاری با گاز محافظ ویا بدون ان میسر می باشد.

 

بعضی از الکترود ها طوری طراحی شده اند که گاز تولید شده ناشی از سوختن فلاکس جهت محافظت از حو ضچه جوش کافی میباشد. این الکترود ها به الکترود های خود محافظ موسوم هستند وبرخی دیگر از الکترود ها علاوه بر فلاکس به یک گاز محافظ خارجی نیازمند هستند به این الکترود ها GAS Shield می گویند .

 

اوسایل وتجهیزات مورد استفاده در این فرایند

 

الف- دستگاه جوش ولتاز ثابت مشابه فرایند SMAW یا GMAW

 

ب- در صورت استفاده از گاز به وسایلی نظیر کپسول و رگلاتور وغیره نیاز است

 

ج-به علت بالا بودن امپر معمولا حرارت بالا است وبه وسایل حفا ظت در برابر حرارت نیاز است

 

کاربردهای فرایند جوش توپودری

 

الف- این فرایند بیشتر برای الیاز های اهنی نظیر فولاد های کم کربن کربن متوسط وبرخی از فولادهای کم الیاژی و فولادهای زنگ نزن و همچنین الیاژهای پایه نیکل کاربرد دارد

 

ب-این فرایند بیشتر برای وضعیت های تخت وافقی کاربرد دارد و به علت این که معمولا الکترود ضخیم بوده وحوضچه ی جوش بزرگ می باشد وکنترل ان در وضعیت های عمودی وبالا مشکل است

 

ج-استفاده در محل هایی که امکان گازدهی از پشت حو ضچه وجود ندارد

 

روش ساخت الکترود های توپودری

 

الکترود های توپودری معمولا به دو صورت درزدار وبدون درز سا خته می شوند .برای ساخت الکترود های درز دار ابتدا یک تسمه را با جنس وابعاد مشخص توسط نورد به تدریج به صورت U در اورده ومواد پودری راداخل ان می ریزند وسپس عملیات کشش بروی ان انجام می دهند تا مقطع ان به صورت O در اید.

 

برای ساخت الکترودهای توپودری بدون درز ابتدا تسمه را به صورت UوO در اورده و درز انرا جوش می دهند و داخل انرا مواد پودری می ریزند و توسط لرزش انرا فشرده مکنند

 

روش نامگذاری سیم جوش ها

 

E X X T X M J HZ

 

E به معنی الکترود حرف بعدی X حداقل استحکام کششی.X بعدی به معنی وضعیت جوشکاری.T به معنا توپودری است .X به معنای قابلیت جوشکاری است از 1 الی 14و اگر در حالت کلی G باشد یعنی وضعیت عمومی یا کاربرد عمومی.M به معنای استفاده از گاز محافظ مجاز است.حرف J معرف انرژی ضربه است و در نهایت HZ به معنای نیاز به تست نفوذ پذیری هیدروژن دارد

 

مزایا و محدودیت های

 

1- مزایا

 

الف- به علت نفوذ خیلی عالی معمولا به پخ نیازی نیست

 

ب-مواد دارای ضخامت های مختلف را می توان تنها با یک الکترود وبا تنظیم های یکسان جوشکاری نمود

 

ج- استفاده از ان نسبتا راحت است

 

د-در مکان هایی مثل صحرا که امکان وزش باد وجود دارد می توان از این فرایند استفاده کرد

 

2- محدودیت های

 

الف- نیاز به برداشتن سرباره می باشدودر غیر این صورت سر باره حبس می شود

 

ب- دود وبخار زیادی تولید می شود ونیازمند تهویه مناسب است ودر غیر این صورت دید جوشکار کاهش می یابد.

 

ج- به علت امپر بالا تر نسبت به فرایند SMAW قوس شدیدتر است بنابراین نیاز به حفاظت شدید تر و شیشه های ماسک مخصوص تارتر است

 

منبع