izadpanah 45 مدیرکل ارسال شده در 2 شهریور 1392 عبارتست از تضعيف یا کاهش عمدي ظرفيت خمشي تير به صورت موضعي در فاصله اندكي از اتصال آن به ستون است كه خود سبب افزايش شكل پذيري و دوران پلاستيك اتصال تير به ستون مي گردد بدون اينكه سختي و مقاومت آن دچار تنزل قابل توجهي شود. دراتصال RBS که معروف به اتصال استخواني نیز میباشد ؛ بال هاي تير به صورت قوسي شکل برش يافته لذا، عملكرد بسيار خوبي درمقابله با بارهاي لرزه اي نشان ميدهد. اهميت ستونها درحفظ پايداري سازه بسیارمهم ميباشد درحالي كه با خرابي يك يا چند تيردر سازه ممكن است خللي به پايداري كل سازه وارد نشود ؛ لذا اتصال RBS باعث میشود مفصل پلاستیک دور از اتصال تیر به ستون و در خود تیر ایجاد می شود و از شکست در اتصال وجوش بال تیر به ستون جلوگیری می گردد. با انجام مطالعات آزمایشگاهی گسترده تایید شد که اتصال استخوانی شکل پذیری و دوران پلاستیک بالایی داشته و با ایجاد مفصل پلاستیک در منطقه باریک شده ضمن محافظت ازاتصال، اتلاف انرژی بیشتری درپي خواهد داشت. از اشکالات اتصالRBS این است که در تغییر مکان های بزرگ توانایی تحمل بار آن کم میشود. دلیل این امر تضعیف مقطع بال تیر و تاثیر آن درکاهش مقاومت مقطع نسبت به تغییر شکل های خارج از صفحه می باشد که در نتیجه باعث می شود تیر درناحیه باریک شده دچار کمانش های موضعی و جانبی گردد .کاهش در مقطع بال تیر به طور معمول اول باعث کمانش محلی جان و سپس کمانش پیچشی و موضعی بال در بارگذاری می شود. به اشتراک گذاری این ارسال لینک ارسال به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
samadi 8 اعضا عادی ارسال شده در 3 شهریور 1392 من می تونم براتون ثابت کنم این مفهوم تو ایران بدلیل نوع اصالات تیر به ستون کاملاً بی مفهومه یا دست کم آیین نامه فولاد ما دارای اشکال اساسیه که حتی کمیته تخصصیش هم بهش توجه ندارن . ما هیچ وقت یه چیز بومی نخواهیم داشت متاسفانه حتی نمی تونیم تجربیات اونوری ها رو هم به درستی اعمال کنیم . چند وقت پیش نامه ای هایی رو برای دفتر مقررات ملی ارسال کردم که واسه مبحث ده هنوز جوابش نرسیده نمی دونم شایدم دلیلش این باشه که دارن ویرایش انجام می دن روش باز . به اشتراک گذاری این ارسال لینک ارسال به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...